Labmedya - Laboratuvar ve Sağlık Gazetesi

Son yıllarda mikro ölçekten nano ölçeğe kadar her türlü plastik parçacık rutin olarak suda, toprakta, havada, su canlılarında ve insanlarda tespit edildi. Çevre ve insan sağlığı üzerindeki potansiyel etkileri konusunda endişeler artarken , araştırmacılar bu plastiklerin canlı sistemlerde ne kadar toksik olabileceğini ortaya çıkarmak için çalışıyorlar.

Çalışmalar deniz ortamlarındaki plastik kirliliğini incelemiş olsa da (mikroplastiklerin suda yaşayan türlere nasıl sızdığını , solungaçlarda nasıl biriktiğini ve hücresel hasara ve bağışıklık tepkilerine nasıl yol açtığını göstermiş olsa da) bunların hücre ve doku sağlığı üzerindeki etkileri konusunda hala pek çok soru var. 

Pusan ​​Ulusal Üniversitesi’nden biyoenformatikçi Yun Hak Kim, tek kullanımlık torbalarda ve şişe kapaklarında yaygın olarak bulunan polistiren nanopartiküllerinin zebra balığında kırmızı kan hücresi (RBC) gelişimini nasıl etkilediğini araştırıyor. Zoological Research’te yayınlanan yeni çalışmasında , kendisi ve ekibi nanopartiküllerin zebra balığında normal RBC gelişimini bozduğunu buldu. Bu, daha düşük hem içeriğine sahip olgunlaşmamış RBC’lerin artmasına ve muhtemelen oksijen taşınmasının bozulmasına yol açtı. Bulgular, nanoplastiklerin zebra balığı üzerindeki zararlı etkilerini vurguluyor ve daha geniş ekolojik ve sağlık sonuçları hakkında daha titiz araştırmalara ihtiyaç olduğunu vurguluyor.

Polistiren nanopartiküllerin zebra balığındaki etkilerini araştırmak için araştırmacılar, döllenmeden 72 saat sonra tamamen yumurtadan çıkmış zebra balıklarını polistiren nanopartikül çözeltilerine maruz bıraktılar. Konsantrasyonlar, doğal su ve deniz ortamlarında bulunan seviyeleri yansıtacak şekilde 0,1 ila 10 µg/mL arasında değişiyordu. 

10µg/mL polistiren nanopartiküllerine maruz kalan zebra balığı larvaları bağırsakta önemli birikme gösterdi ancak ciddi morfolojik değişiklikler göstermedi. Ancak, mikroskobik görüntüleme, göz mesafesinde artış ve kalp atış hızında artış gibi ince etkiler ortaya koydu.

Daha fazla araştırma yapmak için ekip, kontrol ve nanopartiküllere maruz bırakılmış zebra balığının hücre popülasyonlarını karşılaştırdı ve tedavi edilen balıklardaki RBC popülasyonunda belirgin bir azalma buldu, bu da bozulmuş RBC üretimine işaret ediyor. Ekip, hemoglobin içeren hücreleri (örneğin RBC’ler) görselleştirmek için balıklara o -dianisidin boyası enjekte ederek bunları doğruladı.

Araştırmacılar ayrıca, azalan RBC popülasyonunun daha az oksijen taşıyan daha yüksek oranda olgunlaşmamış kan hücreleri içerdiğini belirttiler. Tek hücreli RNA dizilimini kullanarak, polistiren nanopartiküllerinin ayrıca anahtar genleri aşağı düzenleyerek hem sentezini bozduğunu ve RBC’lerin oksijen taşıma gücünü zayıflattığını gözlemlediler. Bu bulgular, maruz kalan zebra balıklarında hemin’in son yan ürünü olan hemin’de önemli bir azalma tespit eden kütle spektrometrisi kullanılarak doğrulandı.

Sadece hem etkilenmedi, araştırmacılar ayrıca RBC gelişiminde, özellikle ribozomal protein S7 geninde ( rps7 ) çeviriyle ilgili yolların ifadesinde azalma gördüler. Rps7’nin rolünü doğrulamak için ekip, zebra balığında RBC’lerde azalmayla sonuçlanan baskılama deneyleri gerçekleştirdi. Bu sonuçlar polistiren nanopartiküllerinin zebra balığında RBC gelişimi için gerekli olan protein sentez mekanizmasını bozduğunu göstermektedir.

Kim bir basın bülteninde, « Nanoplastiklerin biyolojik etkileri hakkında daha fazla şey öğrendikçe, plastik atık yönetimini yeniden düşünmek ve daha güvenli malzemeler keşfetmek önemli hale geliyor » dedi.

Kaynakça: https://www.the-scientist.com/differentiating-macrophages-from-ipscs-72876